Van droom naar realiteit: backpacken in Nieuw-Zeeland
Reizen is iets wat veel mensen graag doen en iets wat niet weg te denken is uit het menselijk gedrag. Zo lang als mensen bestaan, reizen we de wereld over. Dat begon met het migreren uit Oost-Afrika naar de rest van de wereld. We hebben miljoenen jaren de wereld rondgetrokken, tot we relatief kort geleden op vaste plekken zijn gaan settelen. Dat het gevoel van te willen reizen nog in ons zit, is daarom niet zo gek. Sommigen hebben dat sterker dan anderen. Sommigen zetten alles er voor opzij: verkopen hun huis, zeggen hun baan op en gaan een tijdje als nomade de wereld over. Maar hoe weet je nou zeker of je dat echt wil? En hoe ga je van zo’n droom naar een plan? Wat moet je in overweging nemen? En vooral: is het het waard?
Nadat ik in 2018 mijn studie had afgerond, heb ik een jaar gespaard om vervolgens een jaar in Australië te backpacken. In januari 2019 vertrok ik met een backpack op mijn rug en een rugtas op mijn buik naar het land Down Under. Ik heb daar in een jaar tijd veel geleerd. Ik heb leren kalm te blijven in nijpende situaties, ik heb geleerd hoe ik alleen kan zijn, ik heb geleerd hoe ik nieuwe sociale contacten aan kan gaan met mensen van over de hele wereld, ik heb de Engelse taal beter onder de knie gekregen, ik heb geleerd hoe Australiërs leven, ik heb geleerd over de natuur en cultuur, en nog zo veel meer. Het was niet alleen leerzaam, het was vooral heel erg leuk. Toen ik besloot terug naar Nederland te gaan wist ik dan ook: dit wil ik nog een keer!
Over backpacken
In de jaren 60 ontstond er een nieuwe variant van rondreizen, het backpacken. De hippies in die tijd zochten goedkope manieren om op een authentieke manier nieuwe culturen te ontdekken. De hype van het backpacken onder de hippies is uitgegroeid naar een globale trend. Vandaag de dag gaat ongeveer een kwart van de jongeren in Nederland backpacken. Vaak zijn het relatief jonge mensen die wat van de wereld willen ervaren voordat zij zich gaan settelen, bijvoorbeeld als tussenjaar na het afronden van de middelbare school of als zij hun diploma van de studie hebben behaald. Deze groep mensen wordt alsmaar groter, en zodoende wordt het ook makkelijker gemaakt om te kunnen backpacken. Er komen betere faciliteiten en alsmaar meer landen richten zich op backpackers als een belangrijke doelgroep voor een bron van inkomsten. Populaire bestemmingen zijn landen in Zuid Oost Azië en Zuid Amerika omdat dit relatief betaalbaar is. Maar ook landen als Australië, Nieuw-Zeeland en Canada zijn populair onder jongeren, omdat je onder de 30 jaar voor deze landen een Working Holiday Visum kunt krijgen. Dat betekent dat je tussendoor kunt werken, geld sparen en verder kunt reizen.
Zodoende koos ik in 2019 ook voor Australië als backpack bestemming, met het idee dat ik daarna door zou reizen naar Nieuw-Zeeland. Het fijne aan backpacken is dat je heel flexibel bent. Per dag kun je kijken waar je zin in hebt en waar je heen wilt als volgende bestemming. Zo heb ik een groot deel van Australië afgereisd, waarbij ik tussendoor als Au-pair vier maanden bij een gezin heb gewerkt. Terwijl ik daar aan het werk was, belde mijn oude werk in Nederland mij op. Een collega had besloten haar werk op te zeggen, of ik wilde overwegen om terug te komen om daar te werken. Het jaar ervoor had ik in een tijdelijke functie daar met veel plezier gewerkt, en het werk was inhoudelijk goed voor op mijn CV. Ik zag dit als een buitenkans en besloot om hiervoor te gaan, met als voorwaarde dat ik mijn reis in Australië af kon maken. Het werk zag dit als een win-win situatie, omdat zij dan geen acquisitie hoefden te voeren en een nieuw iemand in te werken. En zo geschiedde het dat ik in november 2019 terug naar Nederland kwam.
De vier jaren daarna heb ik met veel plezier in de forensische zorgsector gewerkt. Ik heb daar mooie projecten mogen doen en veel interessante content mogen maken. De collega’s met wie ik werkte inspireerde mij en ik voelde me er op mijn plaats. Ik had het echt naar mijn zin. Toch bleef er een onvervuld gevoel kriebelen: het willen ervaren van Nieuw-Zeeland. Het moment dat ik wegging uit Australië had ik mezelf voorgenomen een aantal jaren later terug te gaan. Maar het leven gaat door, je krijgt een ritme, je wordt wat ouder en beseft je dat je het goed hebt. Daar bovenop kreeg de wereld ook nog eens te maken met een wereldwijde pandemie waardoor reizen niet mogelijk was en ook in perspectief zette wat echt belangrijk is: de mensen van wie je houdt om je heen en een stabiel leven opbouwen.
Tijdens de COVID-jaren voelde ik mij waar ik moest zijn, en een geluksvogel dat ik net voor de start van de pandemie terug was gekomen en werk had. In Utrecht ging ik met mijn beste vriendin, wie ik nota bene in Australië heb ontmoet, samenwonen. We hadden een pact gesloten dat we dit voor twee jaar zouden doen en daarna weer allebei onze eigen plannen zouden maken. Omdat wij allebei van reizen houden, was dat met regelmaat onderwerp van gesprek bij ons in huis. Zodra COVID het toeliet maakten wij samen een roadtrip door Europa. Tijdens die roadtrip merkte ik hoezeer ik het reizen gemist had. De geur van de vrijheid ronkte. Het was ook tijdens deze roadtrip dat we besloten nog een halfjaar samen in Utrecht te blijven voordat we onze huur zouden opzeggen. Zij zou gaan reizen. Ik wilde ook.
Tegelijkertijd voelde ik ook wat ik ervoor zou achterlaten. Een baan waar ik het naar mijn zin had, een warme groep vrienden en familie, en een stad waar ik mij thuis voelde. Tegelijkertijd voelde ik dat ik vast zat. Inmiddels waren er drie jaren verstreken waarin ik dezelfde baan, vrienden en thuis had gehad. Ookal waren het allemaal goede dingen, er miste iets. De vrijheid. De mogelijkheid om te zien hoe het leven ook kan zijn. De ervaring van een avontuur. Het ontdekken van de wereld, waar mijn nieuwsgierigheid naar bleef groeien. Ik miste ruimte in een land zo klein en druk als Nederland. En die kriebel bleef aanwezig, maar het maken van de keuze om te gaan reizen was zo veel lastiger dan de vorige keer. Toen was ik net klaar met mijn studie, had ik nog niet veel vastigheid en kon ik makkelijker zonder de luxe van een eigen plek. Nu voelde ik wat ik er voor op zou geven.
Net nadat ik was verhuisd uit mijn woning in Utrecht en weer bij mijn ouders was ingetrokken, had ik een gesprek met een andere vriendin van mij die ik toevallig ook in Australië had leren kennen. We hadden het over de voordelen van reizen. Het was voorjaar, we zaten voor het eerst dat jaar op het terras. Het wolkendek trok een beetje open, waardoor een zonnestraal mijn gezicht vond. ‘Het is ofwel nu kiezen voor reizen, of voor het maken van carrière,’ zuchtte ik. Terwijl ik het zei, voelde ik dat dit niet waar was. In de baan die ik had waren niet veel doorgroei mogelijkheden. Ik werkte als Communicatieadviseur, een ondersteunende functie. Hooguit zou het mogelijk zijn om over een aantal jaar door te groeien naar een senior functie, niet per se de ambitie die ik heb.
Dat inzicht heeft mij geholpen om de knoop door te hakken. Als ik op den duur toch een andere baan ga zoeken, dan kan daar beter een mooie reis naar Nieuw-Zeeland aan vooraf gaan. De keuze werd niet per se makkelijker, want ik had het wel nog steeds naar mijn zin op het werk, maar wel gegronder. Want tegelijkertijd is het ook mooi om iets achter te laten wat goed is. Daarnaast woonde ik op dat moment bij mijn ouders, wat mij de kans gaf om goed geld te kunnen sparen voorafgaand aan de grote reis. Het was tijdens dat moment in het voorjaar, met het zonnetje op mijn gezicht, dat de puzzelstukjes voor mij op de plek vielen. Ik zou dit gaan doen. En ik ben dit gaan doen. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder, en schrijf ik deze eerste blog met veel plezier in een Starbucks in Auckland, Nieuw-Zeeland.
Naar welk land ga jij?
Is er een land dat specifiek je interesse trekt? Of wil je gewoon een tijdje naar het buitenland?
Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen zijn erg populair omdat ze relatief goedkoop zijn. Als je voorafgaand aan je reis genoeg geld spaart, zijn deze landen relatief gangbaar om een aantal maanden te verblijven. Daarnaast is de cultuur daar heel anders, en duik je echt even in een andere wereld. Wil je liever in een wat meer Westerse cultuur verblijven, Engels spreken en vind je het leuk om tussendoor ook te werken? Dan kunnen landen als Australië en Nieuw-Zeeland een goede bestemming voor je zijn. Hier kun je tot je dertigste een Working Holiday Visum voor aanvragen, wat betekent dat je er specifiek backpackers werk mag doen.
Mijn geleerde les van de afgelopen jaren is dat het het makkelijkst is om te gaan backpacken wanneer je in een levensfase bent waarin er duidelijk ruimte voor is. Bijvoorbeeld na het afronden van de middelbare school of je studie. Je hebt dan nog weinig verantwoordelijkheden en vastigheid, en bent ook nog niet gewend aan het hebben van een vast inkomen en de luxe van een eigen woning. Maar mocht je op een later moment alsnog de mij bekende kriebel voelen dat dit iets is wat je echt wilt doen, dan kan dat ook. Maak de afweging wat je belangrijk vind, en bedenk ook dat alles veranderlijk is. Een wereldwijde ramp, zoals een pandemie, kan ervoor zorgen dat je je plannen moet bijstellen. Maar ook als je wel op reis gaat, zullen er daarna dingen anders zijn. Dat is het enige wat echt zeker is. Met deze conclusie ben ik zelf na het doorhakken van de keuze om te gaan reizen aan de slag gegaan met de voorbereidingen. Daarover lees je meer in blog 2.
