Je bent geland en ingecheckt in je hostel, je bent nu ècht aan het backpacken. Dit is anders dan een gewone vakantie, want als backpacker zijn er veel dingen waar je continu mee bezig bent: waar slaap je vanavond? Heb je al gegeten? Zit er nog schoon ondergoed in je backpack? En hoe staan je financiën ervoor? Moet je al werk zoeken of kun je eerst nog wat reizen? Om goed met het backpacken in Nieuw-Zeeland te beginnen zijn er een aantal dingen die je eerst kunt regelen, zoals het aanvragen van een IRD-nummer, het openen van een bankaccount en het kopen van een simkaart.
Nadat ik wakker word na mijn eerste nacht slapen in het hostel, heb ik er zin in. Ondanks dat ik de jetlag in mijn lichaam voel -mijn spieren zijn stram en mijn ogen hangen een beetje- voelt vandaag als de dag waarop ik alles ga regelen. Ik moet nog een simkaart kopen met een Nieuw-Zeelands nummer zodat ik overal waar ik heen ga “goed” bereikbaar ben. Daarnaast wil ik een bankrekening openen en een IRD-nummer aanvragen.
Als je gaat backpacken in Nieuw-Zeeland voor een langere tijd, zijn dit drie onderwerpen waar je dieper in wilt duiken. Het is heel makkelijk om een simkaart te kopen met Nieuw-Zeelandse data/internet, een bank te openen om met Nieuw-Zeelandse Dollars (NZD) te betalen en een btw-nummer aan te vragen voor het betalen van het juiste btw-tarief zodra je gaat werken. Wel is het belangrijk om te weten wat je opties zijn en wat je in overweging kunt nemen.
Zo zijn er verschillende telefoonproviders zoals One New-Zeland, Skinny en Spark. Ze bieden allemaal de verkoop van prepaid simkaarten aan. Echter hebben sommigen providers ook pakketten speciaal voor reizigers. Zo heb ik een pakket voor drie maanden gekocht ter waarde van 120 NZ Dollar waarmee ik onbeperkt data, 300 (internationale) belminuten en sms’jes heb. Het nadeel hiervan is wel dat het telefoonnummer ook maar drie maanden te gebruiken is. Daarna moet ik een nieuw pakket kopen. Veel backpackers nemen daarom een prepaid monthly plan, waarbij ze per maand betalen voor hun data en belminuten. Dit is wel relatief gezien duurder. Het kopen van een simkaart doe je in een winkel van een provider of in een elektronicawinkel.
Ook zijn er verschillende banken waar je als backpacker een account kunt openen. Voorbeelden waarvan ik heb gehoord dat backpackers welkom zijn, zijn: ANZ, BNZ en Kiwibank. Het is per bank altijd een zoektocht naar hoe je precies een bankaccount kunt openen, want die route wordt ook nog regelmatig gewijzigd doordat de overheid de eisen hiervoor aanpast. Mijn tip is daarom dat zodra je in het land bent, je opzoekt welke bank in de buurt gevestigd is en dat je daar langsloopt om te vragen hoe je een bankrekening kunt openen. Mijn keuze is uiteindelijk gegaan naar Kiwibank omdat dit een 100% Nieuw-Zeelandse bank is die het geld zo veel mogelijk binnen het eigen land houdt.
Wise, wat voorheen TransferWise heette, is een online service voor het overmaken van geld van de ene valuta naar de andere. Zo kun je op een makkelijke manier zelf geld overmaken van je Nederlandse bankrekeningnummer naar een overzeese bank. Je maakt binnen Wise een account aan dat je moet verifiëren middels een foto van je paspoort. Nadat Wise gecheckt heeft of je paspoort hoort bij wie je zegt dat je bent, kun je geld in je account zetten. Dit geld kun je makkelijk van de ene valuta laten overzetten naar de ander met de koers die op dat moment geldt. Vanuit de desbetreffende valuta kun je het geld weer laten overschrijven naar een bankaccount.
Het is tegenwoordig ook mogelijk om een betaalpas van Wise te ontvangen. Zo kun je ook makkelijk betalen vanuit verschillende valuta als je in het buitenland bent.
Wise is een Belgisch bedrijf, wat betekent dat je rekening moet houden met tijdsverschil. Dit betekent namelijk dat er soms wat vertraging kan optreden tussen het versturen en ontvangen van geld. Het is een goed idee om een Wise-account aan te maken voordat je op reis gaat, zodat je er tijdens je reis gelijk gebruik van kunt maken.
Als je wilt werken in Nieuw-Zeeland is het aan te raden om een IRD-nummer aan te vragen. IRD staat voor ‘Inland Revenue Department’. Dit is het overheidsorgaan dat verantwoordelijk is dat alle (tijdelijke) inwoners van het land de juiste belasting betalen. Onder andere over het werk dat zij doen. Het is mogelijk om op een werkvisum te werken zonder zo’n IRD-nummer, maar dan betaal je automatisch 45% belasting over het geld dat je verdient. Door zo’n nummer te hebben, wordt dit verlaagd naar 17,5% als je tot 48.000 dollar per jaar verdient. Zeker de moeite waard dus! Het aanvragen van een IRD-nummer gaat snel en makkelijk via de website van het IRD zelf.
Aan de ontbijttafel raak ik aan de praat met Max, een jongen uit Duitsland die ik een dag eerder ook gesproken heb, en Maija, een vrouw uit Finland. Maija legt aan Max uit dat als hij een bankrekening wil openen bij de Kiwibank hij eerst een IRD-nummer nodig heeft. ‘De bank gebruikt dat als bewijs dat je legaal in het land bent en dat er een reden is waarom je een bankrekening nodig hebt.’ Ook legt ze uit dat dit niet zo veel werk is. ‘Binnen vijf minuten had ik het IRD-nummer in mijn e-mail.’ Zo gezegd, zo gedaan. Na vijf minuten heb ook ik een email en is deze stap van het to do-lijstje gestreept. Nu een bankrekening openen.
Maija vertelt dat zij deze straks naar de Kiwibank gaat om haar rekening te openen. ‘Gisteren had ik dat al geprobeerd, maar ik moet mijn IRD-nummer uitgeprint meenemen. Hopelijk kan het hostel printen.’ Ik besluit om haar te vergezellen en samen halen we de jongen achter de balie van het hostel over om voor ons twee printjes uit te draaien. Na wat gesputter van de printer, krijgen we twee velletjes papier mee en gaan we op stap naar de Kiwibank om te zorgen dat we voortaan niet elke keer met onze creditcards hoeven te betalen.
Bij de Kiwibank is het personeel erg aardig. We zijn zo aan de beurt en met wat uitleg over hoe we de app kunnen gebruiken, wordt voor ons allebei een bankaccount geopend. We krijgen een pasje mee en er wordt ons uitgelegd hoe we hiervan gebruik kunnen maken. Terwijl Maija en ik de bank uitlopen geven we elkaar een high five. Twee van de drie geregeld, alleen nog een simkaart!
Vlakbij de Kiwibank zit een winkel van provider ‘spark’. Van iemand anders uit het hostel heb ik gehoord dat ze daar “travelpacks” verkopen, een combinatie van een simkaart en data. We gaan de winkel in, en al snel worden we geholpen. Ik geef aan dat ik veel internet wil, zodat ik me daar geen zorgen over hoef te maken. Er wordt geadviseerd om of het pakket met 50 GB data te nemen, of anders het pakket met onbeperkte data. Ik kies voor onbeperkt, omdat het voor drie maanden is en het prijsverschil 40 dollar is. Omgerekend is dat 22 euro, wat mij voor drie maanden een goede deal lijkt. In totaal betaal ik 75 euro voor drie maanden.
‘Weer iets van het lijstje, nu kunnen we genieten van alles wat Auckland te bieden heeft!’ Zucht ik terwijl we de winkel uitlopen, omhoog kijkend naar de stralende zon. We smeren ons in met zonnebrand, want juist in Nieuw-Zeeland is de zon erg venijn en sterker dan je denkt. Verbranden gebeurt hier dan ook sneller dan je doorhebt. ‘Weet je wat we kunnen doen? Laten we naar het strand gaan!’ Stelt Maija enthousiast voor, geïnspireerd geraakt door de geur van de crème die ze dik op haar schouders smeert. Dat klinkt mij op dat moment als muziek in de oren, en zo vertrekken we naar het hostel om onze zwemkleding te halen. Nu is het echt tijd om te genieten van alles wat Auckland te bieden heeft.